Er was eens een frituur, ergens in het land. En de eigenaar dacht ik ga het eens anders doen. De gevel in een mooi rood schilderen en bij wijze van spreken de menukaart er op zetten. Een mooi geheel, opvallend maar niet té, en het rood past mooi bij de huizen van rode baksteen in de omgeving. Creatief, aansprekend en anders. Ja, anders, dat zeker. En dat viel ook één iemand op die het ongehoorde ging melden aan de commissie, en de commissie ontfermde zich over het ongehoorde gebeuren en vond dat dat werkelijk niet kon. Een definitieve beslissing moet nog komen. Er zijn ondertussen meer dan 400 handtekeningen verzameld van buurtbewoners die de rode gevel wel mooi vinden, maar ja. De kans is groot dat de gevel in zijn oorspronkelijke toestand teruggebracht moet worden. Leve de eentonigheid, leve de standaard! Je moet ook en vooral tegen kleine veranderingen resoluut optreden, anders is het einde zoek. En zo leefden ze nog lang en gelukkig.
Bron: PZC
Wát een GELUL!!!
Als ik hen was verfde ik de boel over in de meest lelijke toegestane kleur die ik kon vinden; en ging ik vervolgens op zoek naar de grootste lelijkste hardst knipperende neonreclame. Eens kijken of de welstandcomissie daar blijer mee is.
Wat een onzin zeg. Ziet er gewoon puik uit die muur. Niks meer aan doen.
#zeurkousen
Middelburg, is dat niet een stad met heel veel ambtenaren? Die moeten wel wat te doen hebben 🙂
Twintig jaar geleden hing in het café waar ik soms kwam een tekening. Daarop stonden in vogelperspectief een aantal grijze rijhuizen. Daartussen stond één felgekleurd huis. En voor dat huis zag je hoe de eigenaar door de politie werd weggevoerd. Blijkbaar moeten we nog steeds op dezelfde toonhoogte blaten.
altijd wat te zeiken in Nederland. Lekker zo laten, mooie gevel. Leuk met die verschillende lettertypes! Doe mij maar een kaassoufflé ! (nu mag ik het weer 😉